در درمان ترکیبی استفاده از استاتینها و جم فیبروزیل چندان جالب نیست چون باعث بروز میوپاتی و رابدومیولبز میشن.حال اگه به ناچار مجبور به استعاده از این دو گروه دارو شدیم
یا بابد دوز داروها تنظیم بشه
یا بابد با فاصله زمانی حداقل ۱۲ساعت باشه و بهترین حالت جم فیبروزیل صبح و استاتین شب باشه.
در مورد استاتینها،هرچه استاتین لیپوفیلیسیته بالاتری داشته نفوذش به عضله بیشتره و عارضه میوپاتی بیشتره.بیشترین لیپوفیلبسیته با لووستاتین گزارش شده پس این دارو با جمفیبروزیل کنترااتدیکه مطلق داره و به هیچ وجه نباید با هم حتی با فاصله زمانی داده بشه.
پس از لووستاتین،سیمواستاین و آتورواستاتین بیشترین لیپوفیلیسیته رو دارن که بهتره با جم فیبروزیل داده نشن اگرم میدیم به بیمار علایم میوپاتی و هپاتوتوکسییته رو گوشزد کنیم.
روروواستاتین و پراواستاتین و فلوواستاتین هیدروفیلیسیته ترین استاتینها هستند پس کمترین نفوذ رو به عضله دارن و بهترین گزینه هستند همچنین کمتر تحت متابولیسم کبدی قرار میگیرند.
حالا جمفیبروزیل و فنوفیبرات:
جمفیبروزیل علاوه براینکه تحت متابولیسم کبدی قرار میگیره مهار کننده قوی سابتوکرومهای ۲c8 و ۲c9 و ۲c19 هست که این به نوبه خودش میتونه باعث سطح استاتینها و بروز میوپاتی بشه ولی فنوفیبرات کمتر تحت تاثبر متابولیسم کبدی قرار میگیره و مهارکننده خیبلی ضعیف این سایتوکرومها هست.پس در فیبراتها ،فنوفیبرات و در استاتینها،فلو و روزو و پراواستاتین بهترین انتخاب هستند.
طبق تحقیقاتی که تابه حال انجام شده گفته شده ۳مکمل کوانزیم کیو۱۰و ویتامین D3 و مخمر قرمز در کاهش میوپاتی استاتینها نقش موثری دارن
پاسخ دهید